جدول ارزشگذاری نهایی جشنواره کن
این جدول ارزشگذاری نهاییست که برخی فیلمها در آن کمی تغییر کرده و فیلمهای روز هشتم به بعد اضافه شده. بهترتیب فیلمهای بخش مسابقه، خارج از مسابقه، نوعی نگاه و کن کلاسیک. Visits: 1652
پادکست جشنواره کن – ۲
Visits: 904
پادکست جشنواره کن – ۱
این اولین پادکست ماست از جشنواره کن ۲۰۱۸، که به موضوع موقعیت جشنواره کن، کیفیت فیلمهای بخش مسابقه، فیلمهای فرانسوی جشنواره و در پایان فیلمهای ایرانی جشنواره میپردازد. Visits: 1548
جدول ارزشگذاری فیلمهای جشنواره کن تا روز هفتم
Visits: 1138
درباره «سهرخ» (جعفر پناهی) ۲
۱ نزدیک به ربع قرن پس از نمایش بادکنک سفید در کن (و کسب جایزه دوربین طلایی) و پانزده سال پس از حضور موفق طلای سرخ، در آستانه تماشای فیلم سهرخ جعفر پناهی حسهای متضادی دارم. این بیم و امید نسبت به کیفیت اثری جدید از پناهی برایم از کی شروع شد؟ تا پیش از آفساید همه […]
درباره «خوشحال مثل لازارو» (آلیس رورواکر)
فیلم در فضایی روستایی آغاز میشود و بدویتِ اصیل و تکاندهندهی روستا در آن بیش از هر چیز یادآور واقعگرایی نئورئالیستها (مثلا استرومبولی) و حتی رئالیسم افراطی برخی آثار پازولینیست (چهرههای آفتابسوخته و گهگاه زمخت، نگاههای دزدکی نابازیگران و شلوغی صحنه)، ولی تقریبا بلافاصله صحنههایی تغزلی از جنس فیلمهای فلینی هم اضافه میشود (طنز، بازیگوشی و […]
درباره «سهرخ» (جعفر پناهی) 1
فیلم تازهی پناهی به نسبتِ تاکسی، پرده و این فیلم نیست (که خودشان را به داخل ماشین یا خانه محدود میکردند) تنوع لوکیشنی بیشتری دارد. خط داستانی و ساختار فیلم (سفر دو نفر به منطقهای دورافتاده برای مطمئن شدن از زنده بودنِ کسی) آشکارا یادآور زندگی و دیگر هیچ کیارستمیست (آنجا خردمند و پسرش به […]
درباره «جنگ سرد» (پاول پاولیکوفسکی)
فیلم تازهی پاولیکوفسکی همان چیزیست که باید باشد. کنجکاوی اصلیام این بود که آیا سبک بصری ایدا را ادامه میدهد، یا به مدل فیلمهای قبلیاش (که فیلمهایی بودند با تصاویر و میزانسنهای چشمگیر، ولی نه کمالگرا در حد ایدا) بازمیگردد. جنگ سرد قصهی عاشقانهای را با تکصحنههایی درخشان در طول زمان تصویر میکند، و در […]
درباره «کتاب تصویر» (ژانلوک گدار)
ژانلوک گدار نام بزرگیست. (مگر چند نفر این فرصت را داشتهاند که در تاریخ سینما نقشی تعیینکننده داشته باشند؟) اما جذابیتِ گدار برای من فقط در فیلمهای اولیهاش در دههی شصت خلاصه میشود. فیلمهای دههی هفتاد و هشتادش را دوست ندارم و فیلمهای دهههای اخیرش را (عمدا) ندیدهام. فیلم تازهاش را میبینم و دوست ندارم. […]
درباره «همه میدانند» (اصغر فرهادی) 2
1. همه میدانند متعارفترین فیلم اصغر فرهادی است، نه به خاطر اینکه قصهی ناپدید شدن یک دختر نوجوان به ساختار دو بخشی درباره الی شبیه است، بلکه بیش از هر چیز به دلیل آنکه از روح وحشی فیلمهای فرهادی خبری نیست. برای اولین بار در نخستین تماشای فیلمی از اصغر فرهادی (از بعد از چهارشنبهسوری) […]
درباره «همه میدانند» (اصغر فرهادی) ۱
نوشتن دربارهی فیلمهایی که مخاطب ندیده (و احتمال دارد به این زودی نبیند) خیلی دشوار است و نوشتن دربارهی فیلم فرهادی دشوارتر (همه میدانیم که غافلگیری برای فرهادی چهقدر مهم است و او چهقدر فیلمهایش را بر اساس غافلگیریهای داستانی طراحی میکند). پس بهتر این است که کاری به داستان و پیچهای دراماتیکش نداشته باشیم […]
یادداشتهایی برای بولتن جشنواره
حادثه شبانه (تمیربک بیرنظرف) اگر خیال میکنید با یک مرد تحقیر شده و تنها، زنی بلوند و مرموز، قتل، پلیس و عشقی محتوم و عجیب جز یک فیلمنوآر چیز دیگری نمیشود ساخت، باید حادثه شبانه را ببینید. مرد در واقع یک پیرمرد چاق و مست و به آخر خط رسیده است در دهکدهای دورافتاده در […]
آلیس در سرزمین عجایب
«تیتوی کوچک» خیال میکند آدمها که میمیرند، میروند به سیارهای ناشناخته در کهکشان و میشود با کامپیوتر سخنگویی که عموی دانشمند او اختراع کرده باشان حرف زد. کامپیوتر هوشمند به او میگوید شکافی هست در مدار سیارهها که هر بیستوپنج سال یکبار، تنها برای چند دقیقه باز میشود؛ شکافی که آن سویش جهانی دیگر است، […]
آنها دوان دوان میآیند
رستگاری در نرماندی روز پنجشنبه ۱۲ آوریل (۲۳ فروردین) دقایقی مانده به ظهر تیری فرمو، مدیر کل جشنواره کن، در حالی لیست فیلمهای بخش رسمی هفتاد و یکمین دوره جشنواره کن را در سالن او ژه سه نرماندی شهر پاریس اعلام میکند که نمایش یک فیلم در بخش مسابقه پیشتر به شکل رسمی اعلام شده […]
فیلم مدیترانهای
در یک هوای سرد بارانی از سالن سینما بیرون آمدهام. تماشای فیلم سه ساعته مکتوب: عشق من تازه تمام شده است. در راه بازگشت به خانه تلاش میکنم برای توصیف کیفیت تصاویری که دیدهام صفت دقیقی پیدا کنم. بخش عمده فیلم بهغایت اصیل، باظرافت و برانگیزاننده بود. بهخصوص دو ساعت اول فیلم آنچه روی پرده […]
سفرنامه تالین – 4
وقتی اولین بار به جایی سفر میکنی، هیجانانگیزترین چیز تجربهی کشف یک جغرافیای تازه است؛ کشف خیابانها و کوچهها، رستورانها و فروشگاهها و سردرآوردن از روابط جغرافیایی؛ این که کدام کوچه به کدام خیابان راه دارد و در هر فضایی چه روابطی حاکم است. چند روز که میگذرد، معماها حل میشود، فضا آشنا میشود، و […]
باربارا استنويک و راز نگاهش
روبر برسون در شرح شخصيت آن الاغ دربهدرِ قديسوار – بالتازار – گفته بود که سرگذشت اين حيوان بيش از هر کسي به ولگردِ چاپلين شبيه است. يک بار هم میشود ناگهان بالتازار را به اين چشم، يا با گوشه چشمی به اين تعبير خالقش ديد. چاپلين به هر دری میزند که آسوده باشد، اما […]
دیدار با هاروی وینستین
یکی دو هفتهای هست که قصهی هاروی وینستین، تهیهکنندهی مشهور هالیوود و مدیر کمپانی میراماکس و آزارهایش به ستارههای سینما، همهی نشریات مهم غرب را به خود اختصاص داده و روزی نیست که ستارهی دیگری به فهرست بازیگران زنی که توسط او مورد آزار جنسی قرار گرفتهاند اضافه نشود. خیلیها هم در این باره اظهار […]
مینیمالیسم در سینما
این مقدمهایست که برای کاتالوگ سینماتک موزهی هنرهای معاصر نوشتم. برای برنامهای که از چهارشنبه نوزدهم مهر شروع میشود و در آن دوازده فیلم از چهار سینماگر مهم گذشته و حال سینمای دنیا (یاسوجیرو ازو، کلر دنی، آکی کوریسماکی و کلی رایکارد) به نمایش درمیآید. اصطلاح مینیمالیسم ابتدا در هنرهای تجسمی و موسیقی، و بیشتر […]
ستبرتر از زندگی
همیشه در دنیاهای خیالی زندگی کردهام. دنیاهایی موازی این دنیا، دنیاهایی جادوییتر و در عین حال واقعیتر، که گاه از خیال خودم مایه میگرفتند و گاه از آفریدههای دیگران، از کتابها و فیلمها. هری پاتر اولین دنیای پیشساختهای بود که پایم را تویش گذاشتم، دنیایی که همانقدر حاضر و آماده بود که راه میداد به […]
چه رازی در «گيم آو ترونز» پنهان است؟
اسيری را به نگهبانی، سلحشوری را به لات تنومندی، شاهزادهای را به بانويی و هر کسی را که به هر کسی بسپرند تا به مکاني ديگر ببردش در اين گيم آو ترونز (اسمش همين است ديگر، به هم نمیگوييم «بازی سريران» را ديدهای يا نه) در پايان، يا از نيمهی راه آغاز میکنند به درک […]
کدام باشگاه انگلیسی کدام شخصیت «بازی تاج و تخت» است؟
این نوشتهی مفرح را (که در تب قسمتهای آخر «بازی تاج و تخت» نوشته شده) البته جدی نگیرید. ولی خب واقعا قریحهی این نویسندهی فوتبالی در سایت چهارچهاردو قابل تحسین است. البته کسانی ظرایف نوشته را درک میکنند که هم فوتبالی باشند و هم سریال را دیده باشند. م.ا. میدانیم که اینجا نیامدهاید برای چنین […]
گفتوگوی مارتین اسکورسیزی و جری لوییس
ماه اکتبر پارسال در موزهی تصویر متحرک، نشستی برگزار شد با حضور جری لوییس و مارتین اسکورسیزی. این نشست که به مناسبت نود سالگی لوییس ترتیب داده شده بود به گفتوگویی انجامید که بخشهای مهمش از نظرتان خواهد گذشت. مقدمه اسکورسیزی: وقتی به کمدی فکر میکنم بسیاری نامهای افسانهای را به یاد میآورم. یکی از […]
جری لوييس، از روی نيمکت
همیشه فکر میکردم که نوشتن چیزی دربارهی جری لوییس را به او بدهکارم. طبعا او متوجه و متوقع و منتظر جبران این بدهی نبود، و من هم نمیخواستم بیبهانه چیزی در مایههای «یاد آن روزها به خیر» بنویسم، اما حالا بهانهای جور شده به صلاحدیدِ طبیعت. و حقیقت این است که ما را، از جمله، […]
گفتوگو با نیامی واتس
نیامی واتس که نمیداند در اتاقش در هتلی در لندن ما دو نفر را کجا جا بدهد، بلند میگوید: «مبل یا کاناپه؟» این بازیگر 48 ساله که امسال و سال پیش بیشتر وقتش را صرف بازی در سریال تلویزیونی ده ساعتهی کولی کرده، در نقش یک رواندرمانگر به اندازهی کافی روی مبل راحتی نشسته. کاناپه […]
دانکرک (کریستوفر نولان)
دانکرک روایت ماجرای مشهوری در جنگ دوم جهانی در خاک فرانسه است. روزهایی که ارتش آلمان بخشهای زیادی از اروپا را اشغال کرده و به شهر ساحلی دانکرک در شمال فرانسه رسیده است. بیش از سیصد هزار سرباز فراری انگلیسی بین ارتش در حال پیشروی هیتلر از یک سو و آبهای شمال فرانسه منگنه شدهاند، […]
مصاحبهی ارول موریس با خودش
من با خیلی آدمها مصاحبه کردهام – کارآگاههای خصوصی، کارگردانهای فیلمهای تبلیغاتی، مستندسازها. با صدها آدم با مدلهای مختلف زندگی. اما پیشتر هرگز با کسی که اینقدر به خودم نزدیک بوده باشد مصاحبه نکرده بودم؛ کسی مثل السا دورفمن، دوست عزیز سالیان گذشتهام و موضوع فیلم تازهام، ساید ب. از مصاحبه کردن با السا جلوی […]
عکاسی پرتره
فیلمهای مصاحبهای ارول موریس بدناماند بابت استفاده از «اینتروترون» – وسیلهای برای این که سوژههایش مستقیم با دوربین حرف بزنند و اینطور که موریس میگوید همسرش این اسم را با ترکیب دو مفهوم کلیدیاش، «مصاحبه» [interview] و «ترور»، رویش گذاشته. در فیلم تازهی موریس نه اثری از این اختراع هست، نه نشانهای از ترور– سخت […]
رویای «دههی نود» مرده است
هال هارتلی برای من نامی خاطرهانگیز است. فیلمسازی که با چند فیلم اولش برای خودش اعتباری پیدا کرد. اما در سالهای اخیر از او چندان خبری نیست. فیلمهای تازهاش بخش مهمی از طنز و بداعت فیلمهای اولیهاش را از دست داده. در این گفتوگوی تازه با No Film School، هارتلی از سینمای مستقل میگوید. م. ا. حقیقت باورنکردنی […]
زندگی یعنی عشق ورزیدن
به کافهی کنار خیابان در منطقهی 15 پاریس که میرسم با زبان فرانسهی نصفهنیمه به کافهچی میگویم همراهم برای ناهار میز رزرو کرده. به لیست نگاه میکند و میپرسد: «به چه نامی؟» میگویم: «امم… ژولیت بینوش.» ناگهان این اسم به نظر نامحتمل جلوه میکند. ابروهایش را با تعجب بالا میدهد، مثل کسی که شوخی […]
جشنواره فیلم کن (روزهای آخر)
دو روز آخر نمایش آثار چند فیلمساز جنجالی است. حالا که به روزهای آخر رسیدهایم حس میکنم کیفیت فیلمهای نیمهی اول جشنواره خیلی بالاتر بوده و از این نظر در جدول توازنی برقرار نبوده. روز نهم را با فیلم فریبخورده سوفیا کوپولا شروع میکنم. قصهی فیلم در قرن نوزدهم و سالهای جنگ داخلی آمریکا میگذرد. […]
گفتوگو با جسیکا چستن، عضو هیات داوری کن
وگو آیا از وقتی آمدید به کن توانستهاید خوب بخوابید؟ کم خوابیدم، ولی وقتی خوابم میبرد و بعد از خواب میپرم دلم میخواهد دربارهی فیلمی که چند روز قبل دیدم در دفترچه خاطراتم چیزی بنویسم. راستش به عنوان عضو هیات داوران بیشتر از وقتی که به عنوان بازیگر در جشنواره شرکت میکنم فرصت خوابیدن پیدا […]
گفتوگو با پدرو آلمودوار، رئیس هیات داوران کن
نقش رئیس هیات داوران بخش مسابقه چهقدر برای شما مهم است؟ چهطور برای این نقش خودتان را آماده کردید؟ افتخار بزرگیست. کن فیلمهای هنری را ارج مینهد، که برای من بسیار مهماند، هم به عنوان تماشاگر و هم فیلمساز. من هر هفته دو بار میروم سینما، بیشتر برای لذت بردن تا قضاوت کردن. اینجا، […]
جشنواره فیلم کن (روزهای هفتم و هشتم)
جشنواره از نیمه گذشته و فکر کردن به آن آدم را غمگین میکند. امروز جشن هفتادمین سالگرد جشنواره کن برگزار شد و برای این ضیافت آرتیستها و مولفین بزرگ سینما گرد هم جمع شدند. من پشت سرهم مشغول فیلم دیدن بودم و اخبار جشن را در طول روز پیگیری نکردم. آخر شب که با […]
(خیلی) فرانسوی بودن
ینمادر همهی دورههای جشنواره کن در مورد یک چیز میشود مطمئن بود. این که نهفقط فیلمهای فرانسوی در جشنواره هست، بلکه فیلمهایی هست که قرار است «خیلی فرانسوی» باشند. «خیلی فرانسوی» به این معنا که آمیزهایاند از ویژگیهای فرهنگی و یک جور غرابتِ رسمی که به مشخصهی بادوامِ سینمای این کشور بدل شده است؛ و […]
جشنواره فیلم کن (روز چهارم)
وقتی در صف جنجالیترین فیلم جشنواره انتظارمان برای ورود به سالن دوبوسی بیش از حد طولانی شد کسی بلند داد زد: «کار، کار گدار است». چند ماهیست که موضوع فیلم هولناک به تیتر خبرهای سینمایی فرانسه تبدیل شده، سوژهای داغ درباره رابطه ژان-لوک گدار و آن ویازمسکی در سالهای ساخت فیلم زن چینی. شاید […]
جشنواره فیلم کن (روز سوم)
شب قبل دیروقت خوابیدهام و صبح قید دیدن اوکجای بونگ جون-هو را میزنم تا در ریتم جنونآمیز فیلم دیدن وقفهای ایجاد کنم. به خودم میگویم تکرارش را فردا میبینی. بهنظرم میرسد بخشهایی از باربارای ماتیو آمالریک را دیشب در خواب دیدهام. بارابارا تلاش یک کارگردان و بازیگر برای ساخت فیلمی دربارهی یک خوانندهی افسانهای فرانسوی […]
جشنواره فیلم کن (روز دوم)
صبح روز دوم را با فیلم جدید تاد هینز Wonderstruck در سالن گران لومیر شروع میکنم. امسال بخش امنیتی جشنواره برای ورود به کاخ کنترل ویژهای شبیه فرودگاهها در نظر گرفته. همین منجر به تاخیر در ورود و ایجاد ازدحام عجیب و غریب میشود. با اینکه کارتم صورتی و اولویتدار است باز هم آخرین […]
جشنواره فیلم کن (روز اول)
ساعت ده صبح فیلم افتتاحیه جشنواره نمایش داده میشود. سالن کاملن پر نیست، اما برای من پر از چهرههای آشناست. هر سال مثل یک آئین سروکلهی همهی ما از جاهای دور و نزدیک پیدا میشود. در این چند سال آنهایی را که شناخته شدهتر هستند به نام میشناسم اما خیلیها را فقط از روی قیافه بهجا […]
گزارش جشنواره کن 2017
چهارشنبه بیست و هفتم اردیبهشت ماه، درست دو روز قبل از انتخابات ریاست جمهوری، هفتادمین دورهی جشنواره کن شروع میشود. کن هفتاد ساله شده، اما همچنان نشانهای از کهولت در نگاه جشنواره به سینما دیده نمیشود. این روزها وقتش است که فرش قرمز پهن شود، سالنها آماده و نسخهی نهایی فیلمها تست شوند. به پرینترها […]