این نخستین پادکست سایت چهار است دربارهی کیفیت فیلمهای جشنواره فجر، که به نحوهی عمل هیات انتخاب جشنواره، مشکلات تولید سینمای ایران و به فیلمهای غلامرضا تختی، مسخرهباز و سرخپوست (با اشاره به چند فیلم دیگر) پرداختهایم. پادکست دوم ادامهی این بحث خواهد بود با اشاره به جوایز جشنواره و کیفیت داوری.
Views: 1557
24 پاسخ
لذت بردم از این بحث عالی، در یک قسمت از بحث به لزوم درک تفاوت مدیوم تئاتر و سینما اشاره میکنید با مثال مارتین مک دونا، یکی هم مورد تقدیر از اغراق در بازیگری و دیده نشدن بازیهای کنترل شده و زیر پوستی. کاش این دو موضوع را بصورت مستقل در قالب بحث و نقد در جای دیگر بسط بدهید.
مناسبتش پیش بیاید چشم.
چشمتان بی بلا.
من هم فکر میکنم این تقدیر از اغراق، کارنامه خیلی از بازیگران را به پایان رسانده. گاهی که تلوزیون فیلمهایی مثل لیلی با من است یا ناخدا خورشید را نشان میدهد یادمان می افتد که پرستویی و ارجمند چه بازیگران خوبی بودند که بخاطر همین تقدیرها و ستایشهای اشتباهی به این تکرارهای رقت انگیز افتادند. جای شکرش باقی است که شهاب حسینی مسیر سوپراستار (فیلمی که برایش سیمرغ گرفت) را ادامه نداد.
فیلم اول سامان سالور، چند کیلو خرما نبود. ساکنان سرزمین سکوت بود که در جشنواهی فجر ۱۳۸۲ نمایش داده شد. قبلاً ودر فیس بوک هم همین اشتباه را کرده بودید.
بله راست میگویید. شاید چون آن فیلم را ندیدم. ولی قاعدهی فیلم اول با اغماض شامل فیلم دوم هم میشود.
علی ژکان سمبل تمام فیلمسازهای تمام شده پس از فیلم اول است! ولی علت تمام شدنش را نمیتوان شتاب تولید و میل به ماندن در صنعت سینما به هر قیمتی دانست چون بین فیلمهایش چند سال فاصله هست.
واروژ کریممسیحی هم همینطور.
صدای شما واضح است اما دیگران نه. انگار از میکروفون دورند.
در مورد فیلم محمد رسول الله درست فرمودین. واقعا در سینما داشتم شاخ درمی آوردم.
راستی کیفیت خوبِ سفر دراز روز در شب منتشر شده
دم شما گرم!
عاشق این پادکستها هستم. کاش خانم جعفریان به کار دوبله هم فکر کنند؛ بس که صداشون گرم و زیباست
نگید تو رو خدا آقای اسلامی مخالف سرسخت دوبله هستن!!
البته حق هم باهاشونه
عالی بود
کاش میشد به آرشیو وبلاک هفت و نیم هم دسترسی داشت
فیلم درخونگاه را در جشنواره امسال ندیدید؟ یادم هست چند سال پیش از فیلم اول اسعدی (حوالی اتوبان) خوشتان آمده بود.
«حوالی اتوبان» را یادم نمیآید دیده باشم. چیزهایی هم که از «درخونگاه» شنیدم واقعا ترغیبم نکرد.
یادم هست در وبلاگ هفت و نیم در پست ارزیابی جشنواره آن سال دو و نیم ستاره به حوالی اتوبان داده بودید. سال 88 یا 89 بود.
مجددا سلام. قسمت بعدی کی منتشر می شود؟ بی صبرانه منتظریم 🙂
امیدوارم بهزودی ولی چند روزی شاید طول بکشد.
سلام. فیلم آشغالهای دوستداشتنی را دیده اید؟
دوستانی فیلم را دیده اند و میگویند همین نسخه “اصلاح شده” هم فیلمی سرپا و قوی است. ندیده ام ولی دوست داشتم پیش از دیدن نظر شما را بدانم.
من فیلم را همان موقع که تازه ساخته شده بود دیدم و اصلا دوست نداشتم.
به نظرم باید زمان صحبت بین افراد بهتر تقسیم بشه و یک مجری یا مسئول حضور داشته باشه. اقای نطنزی خیلی بیشتر از دو نفر دیگر صحبت کردن و یجورایی روی پادکست سوار بودن که به نظرم درست نیست.
بهنظرم من بیشتر از آقای نطنزی حرف زدم! ولی اینجور وقتها نمیشه قاعدهای را از قبل تعیین کرد. گفتوگو باید سیر طبیعیاش را طی کنه. گرچه هر دوی این پادکستها و البته پادکستهای قبلی بهدقت ادیت شده و این شکل اولیهی گفتوگو نیست. (چیزی جابهجا نشده و فقط تپقها و جملههای تکراری حذف شده).
درود…. سالمترین گفتوگو و شفافترین بحثی بود که از جشنواره شنیدم. مهم نیست که با این گفتوگو موافق باشم(باشیم) یا نه. مهم جان کلام جشنواره است که بر دل نشیند…. مجید جان ممنون که همچنان میآموزی…
ممنون فرزاد جان که لطف داری